Kernpunten
- Ethereum™ en Ethereum Classic waren ooit dezelfde blockchain.
- De DAO was een contract dat veel geld opbracht, maar het had een bug die werd uitgebuit. ETH was potentieel verloren aan The Hacker.
- 70% van de verloren middelen werd teruggevorderd, maar 30% bleef in het ongewisse.
- Als reactie daarop werd een Hard Fork voorgesteld, waarbij de resterende 30% van The Hacker in beslag werd genomen door hun aanvraag te stoppen.
- De Hard Fork was controversieel omdat het geen probleem met het Ethereum-protocol zelf oploste, en Ethereum zichzelf op de markt bracht met "Build Unstoppable Applications".
- Een zeer twijfelachtige "coin vote" leidde ertoe dat de Ethereum Foundation de Hard Fork steunde, waardoor hun neutraliteit werd doorbroken.
- De Hard Fork veroorzaakte een ketensplitsing, wat resulteerde in Ethereum Classic.
- De Hard Fork was niet nodig omdat de gehackte fondsen op Ethereum Classic hadden kunnen worden gerecupereerd, maar door de fork werd deze inspanning opgegeven.
- Met het verlaten van _Code is Law_bevindt Ethereum™ zich in een filosofisch twijfelachtige positie als het gaat om toekomstige interventies, wat problematisch kan zijn.
- Ethereum Classic blijft het langstlopende Smart Contract Platform en houdt de belofte van "Build Unstoppable Applications" hoog.
Inleiding
Toekomstige cryptohistorici zullen zeker verwijzen naar het wonderbaarlijke ontstaansverhaal van Ethereum Classic als een case study die het sociotechnologische weefsel van blockchains belicht. Zoals een Large Hadron Collider experiment, verscheurde het incident dat ETC voortbracht, wat voorheen werd beschouwd als een min of meer atomaire entiteit, waarbij het Ethereum-project permanent in tweeën werd gesplitst en een cascade van waardevolle inzichten werd verspreid onder waarnemers.
Het verhaal van ETC is fascinerend en essentieel leesvoer voor elke cryptocurrency-onderzoeker vanuit een puur historisch perspectief. Er is geen verhaal relevanter voor wie echt wil begrijpen wat blockchains waardevol maakt. Tegen alle verwachtingen in, ondanks de wens van velen, kregen Code is Law en "Build Unstoppable Applications" uiteindelijk de overhand, en door het simpele feit dat ze volhielden, bevestigde Ethereum Classic niet alleen zijn waardepropositie, maar de kracht en volharding van echt gedecentraliseerde blockchains in het algemeen.
Adviezen
De missie van Ethereum Classic kan alleen goed worden begrepen door de gebeurtenissen rond zijn ontstaansgeschiedenis, waardoor het per definitie op verschillende belangrijke punten afwijkt van zijn broertje Ethereum™ . Maar deze verschillen moeten niet verkeerd begrepen worden als een tegenstelling tussen Ethereum Classic en Ethereum™ als geheel. Integendeel, de twee projecten hebben veel, veel meer gemeen dan wat hen scheidt. Beide Ethereum-projecten delen dezelfde algemene ambitie om de wereld ten goede te veranderen; het verschil ligt in wat elk project denkt dat nodig is om deze verandering te bewerkstelligen.
Ethereum Classic is niet anti-Ethereum™. Ethereum Classic is Ethereum.
Vergeten details
In de bredere Ethereumgemeenschap wordt het bestaan van Ethereum Classic met tegenzin erkend, maar de kritieke details rond de creatie ervan zijn grotendeels onbekend en zelden besproken, omdat ze een waarheid onthullen die velen liever vergeten.
De details van dit verhaal leggen een diepgewortelde fout in het Ethereum™ verhaal bloot. Voor sommigen die te veel zijn blootgesteld aan ETH, vormt het een bedreiging, wat een van de redenen is waarom Ethereum Classic zelf het doelwit is van afwijzing, laster en spot. Maar hoewel de details van de ontstaansgeschiedenis van ETC ongemakkelijk kunnen zijn, moeten de feiten van de geschiedenis niet worden vergeten. De details zijn belangrijk, omdat ze waarschuwen voor de gevaren van centralisatie en gevangenschap.
Zij die zich het verleden niet kunnen herinneren, zijn gedoemd het te herhalen.
Na verloop van tijd zal het steeds duidelijker worden dat veel critici van ETC zich ongemakkelijk voelen door een eenvoudige waarheid. Toen Ethereum™ afzag van Code is Law, liet het ook een belangrijke, zo niet de enige, waardepropositie van blockchains op lange termijn varen. Voor velen is Ethereum Classic een vervelende herinnering aan deze verloren waarde, maar het zal hoe dan ook blijven bestaan en met plezier de stukken oprapen wanneer Ethereum™ opnieuw naar de hand van speciale belangen wordt gezet.
Geef het spel de schuld
Dit gezegd zijnde, en hoewel er in het verleden mislukkingen zijn geweest op het gebied van coördinatie, is er geen reden tot wrok jegens iedereen die betrokken is bij of rond de beginstadia van Ethereum. Verre van dat, iedereen die heeft bijgedragen aan Ethereum - forkers, anti-forkers, ontwikkelaars en niet-ontwikkelaars - moet worden geëerd voor hun essentiële werk in het helpen creëren van een van de belangrijkste prestaties van een generatie. Ethereum Classic is dank verschuldigd aan het Ethereum-project en zijn makers.
Er zijn punten in dit verhaal die kunnen wijzen op potentiële financiële belangenconflicten, maar deze prikkels zijn noodzakelijke elementen van alle blockchainprojecten en zijn te verwachten, zo niet toe te juichen. In ieder geval verdienen alle betrokkenen het voordeel van de twijfel, aangezien het onmogelijk is vast te stellen in hoeverre zij al dan niet een rol hebben gespeeld. Bovendien werden de toen genomen beslissingen naar alle waarschijnlijkheid ingegeven door eerlijke onenigheid over wat het beste resultaat voor Ethereum zou opleveren, op een moment dat er minimale precedenten in de echte wereld waren.
Het ontstaan van Ethereum Classic was een vreemde en grotendeels onvoorziene uitkomst. In plaats van individuen of groepen de schuld te geven, is het misschien gezonder om de geboorte van Ethereum Classic te zien als een gelukkig toeval.
Om deze redenen wordt in deze beschouwing, evenals in toekomstige discussies over dit onderwerp, bewust vermeden personen bij naam te noemen. Alleen organisaties of hoge leidinggevende posities worden vermeld wanneer hun rol essentieel is om de situatie te begrijpen.
De originele Ethereum visie
In het begin was er "Build Unstoppable Applications" en een tijd lang was het goed. Het was een echte revolutie, omdat de gemiddelde ontwikkelaar een nieuw soort software kon maken die door niemand kon worden tegengehouden of gecensureerd. In de begindagen was er binnen de Ethereumgemeenschap eensgezinde steun voor het concept Code is Law . Het was niet alleen onomstreden, maar de missie zelf.
De zin "Build Unstoppable Applications" verscheen op de officiële Ethereum website, die, zoals we eerder bekeken, een functie is die afhankelijk is van Code is Law. Unstoppability betekent dat Smart Contract code de ultieme arbiter is van de transactie-uitkomsten, in tegenstelling tot rechtbanken of andere krachten buiten de contractlaag die anders in staat zouden zijn om toepassingen tegen te houden of te overrulen.
Waarom zijn blockchains nuttig?
- U kunt er toepassingen op draaien, en uw gebruikers ervan overtuigen dat uw toepassing blijft werken, zelfs als u geen interesse meer heeft om deze te onderhouden, u wordt omgekocht of bedreigd om de toestand van de toepassing op de een of andere manier te manipuleren, of u een winstoogmerk krijgt om de toestand van de toepassing op de een of andere manier te manipuleren.
In plaats van onderhevig te zijn aan de grillen van een willekeurige partij, kan iemand die een blockchaintechnologie gebruikt zich troosten met de wetenschap dat de status van zijn identiteit, fondsen of apparaateigendom veilig en zeker wordt bijgehouden in een ultraveilig, vertrouwensloos gedistribueerd grootboek dat wordt ondersteund door Math™.
Duizenden stroomden toe naar het project op basis van dit inzicht en droegen tijd, talent en geld bij, verenigd door de Originele Ethereum Visie van "Build Unstoppable Applications". Zij vertelden het aan hun vrienden, stonden in voor de integriteit ervan, en dankzij dit alles verspreidde het woord Ethereum zich als een lopend vuurtje.
Alles ging goed in ETH-land. Mensen waren enthousiast, nieuwe ideeën ontstonden, projecten werden gelanceerd, en een van die projecten in het bijzonder was al snel prove Classic.
De DAO
Een DAO (uitgesproken als "Dow Jones") of "Gedecentraliseerde Autonome Organisatie" beschrijft een Smart Contract systeem dat, net als een bedrijf, de verdeling van fondsen voor vele belanghebbenden beheert, en meestal wordt bestuurd door stemmechanismen. Het idee van DAO's bestond al een tijdje, maar was niet praktisch totdat Ethereum het gemakkelijk maakte om ze te programmeren en te lanceren, wat veel teams in 2016 begonnen te doen.
het Ethereum Genesis Block aankondigde en een voorstander was van van Code is Law. Zoals vele anderen, zag de CCO van EF de mooie toekomst die werd beloofd door "Build Unstoppable Applications", en het was uiteindelijk hun oproep om deze term te gebruiken om het Ethereum-project te promoten.
In november 2015 vormde de nu voormalige CCO samen met enkele programmeurs een bedrijf genaamd slock.it. Slock.it wilde niet alleen een DAO lanceren, maar De DAO, die zou worden gebruikt als een soort risicokapitaalfonds dat zich richt op Ethereum-projecten. Het werd aangeprezen als een manier om het Ethereum-ecosysteem te laten groeien en als een netto opbrengst voor investeerders, die ether zouden storten in het DAO-contract in ruil voor DAO-tokens, die het mogelijk zouden maken te stemmen op en beloningen op te leveren voor investeringen door The DAO.
Curator vriendjespolitiek
De DAO werd groot nieuws in de Ethereum-wereld, niet in het minst omdat het aanzienlijke steun kreeg van veel leden van de Ethereum Foundation. Behalve dat het project werd geleid door EF's recente CCO, had de DAO "curatoren" aangeworven, die de mogelijkheid kregen om een veto uit te spreken over specifieke acties en te fungeren als "fail-safe", waardoor beleggers in feite werden gerustgesteld dat fondsen geen risico zouden lopen bij bepaalde soorten aanvallen. Alle 11 curatoren hadden rechtstreeks gewerkt voor het Ethereum Project of Foundation, waaronder enkele opmerkelijke zwaargewichten.
Officieel was The Ethereum Foundation zelf niet betrokken bij The DAO, maar misschien omdat zoveel curatoren banden hadden met EF, moest dit standpunt expliciet worden gemaakt.
De pogingen van de Ethereum Foundation om zich te distantiëren van The DAO zijn belangrijk om op te merken, want ondanks deze beweringen van neutraliteit leken latere acties een ander verhaal te vertellen.
De grootste crowdsale ter wereld
Destijds zagen velen de DAO als een "risicoloze" investering, omdat er niet alleen betrouwbare curatoren waren, maar investeerders hun fondsen in de toekomst aan de DAO konden onttrekken via een "split"-mechanisme; dit stimuleerde bijdragen nog meer, omdat investeerders zich later konden "afmelden", maar slechts één kans hadden om zich tijdens de eerste crowdsale aan te melden.
Slock.it lanceerde The DAO crowdsale in april 2016, en de ETH begon binnen te rollen, maar al snel waren er tekenen dat er iets niet helemaal in orde was. Tijdens de crowdsale kondigde slock.it een veiligheidsvoorstel aan, riep een curator op tot een moratorium, en gaf een andere prominente curator een waarschuwing en stapte op.
Maar ondanks deze waarschuwingen had The DAO tegen de tijd dat de crowdsale voorbij was een ongelooflijke $150 miljoen aan ETH opgehaald, waarmee het alle wereldrecords brak en de grootste crowdsale ooit werd. Dit bedrag in USD klinkt misschien niet duizelingwekkend naar de normen van vandaag, maar het was 14% van alle ETH, wat ongeveer $70 miljard waard zou zijn bij de huidige market cap (per december 2021 had ETH een prijs van ~$4.000).
"Geen fondsen in gevaar"
Een week nadat de crowdsale eindigde, maakte een beveiligingsonderzoeker publiekelijk bekend een nieuw type kwetsbaarheid waar veel Smart Contract-ontwikkelaars eerder geen rekening mee hadden gehouden, de zogenaamde "reentrancy bug".
De bug kan optreden wanneer een contract zijn toestand niet correct bijwerkt wanneer andere contracten ermee interageren, waardoor aanvallers dezelfde functie vele malen kunnen uitvoeren tegen de intentie van de auteurs van het contract. Het is als een verkoopautomaat die niet controleert of een munt correct is ingebracht; een aanvaller kan een touwtje om de munt binden om hem er weer uit te trekken en met dezelfde munt al het lekkers opvegen.
Omdat Ethereum zo nieuw was en zich nog geen best practices hadden gevormd rond het ontwikkelen van Smart Contracts, kwam deze bug vrij vaak voor. Zodra het nieuws bekend werd, werden veel contracten misbruikt en gingen fondsen verloren, maar gelukkig werd The DAO niet getroffen, volgens aan slock.it.
en het is weg.
Net als bij contracten in de echte wereld zit de duivel in de details, en het bleek dat de DAO op toch getroffen was door de reentrancy bug. Op regel 666 lag een exploit te sluimeren, en die enorme hoeveelheid opgehaalde ETH lag daar te wachten op een scherpziende programmeur die hem inpikte.
Een paar dagen later begonnen een of meer aanvallers de DAO leeg te zuigen, en gebruikten, net als een touwtje dat aan een munt vastzit, speciaal gemaakte contracten om herhaaldelijk de splitsingsfunctie van de DAO aan te roepen om meer ETH weg te halen dan de auteurs van het contract van plan waren toe te laten.
Als gevolg van The DAO Hack was een aanzienlijke hoeveelheid ETH aan The DAO onttrokken ten koste van DAO Token Holders (DTH), die waarschijnlijk een groot deel van hun oorspronkelijke investering zouden verliezen als er niets kon worden gedaan om het te redden.
De deal wijzigen
Een belangrijk punt is dat The DAO Hacker niets exploiteerde in het onderliggende Ethereum-protocol, aangezien de exploit beperkt was tot het DAO-contract. Ze hebben ook niet "de regels gebroken" van het DAO-contract, want ze hebben gewoon interactie met de DAO gehad op een manier die de auteurs ervan niet hadden voorzien. Ongeacht de bedoeling van de auteur, maakten de voorwaarden van de DAO duidelijk dat de contractcode zelf de uiteindelijke rechter moest zijn. Volgens de auteurs van The DAO is Code wet.
De voorwaarden van de oprichting van de DAO worden uiteengezet in de smart contract code die op de Ethereum blockchain staat op 0xbb9bc244d798123fde783fcc1c72d3bb8c189413. Niets in deze verklaring van voorwaarden of in enig ander document of mededeling kan aanvullende verplichtingen of garanties wijzigen of toevoegen die verder gaan dan die welke in de code van The DAO zijn opgenomen. Alle verklarende voorwaarden of beschrijvingen worden louter aangeboden voor educatieve doeleinden en vervangen of wijzigen niet de uitdrukkelijke voorwaarden van de code van de DAO die op de blockchain staat; voor zover u van mening bent dat er een conflict of discrepantie bestaat tussen de hier aangeboden beschrijvingen en de functionaliteit van de code van de DAO op 0xbb9bc244d798123fde783fcc1c72d3bb8c189413, is de code van de DAO bepalend en bevat deze alle voorwaarden van de oprichting van de DAO.
...
Door het creëren van DAO-tokens door interactie met de smart contract code van De DAO, gaat u uitdrukkelijk akkoord met alle voorwaarden die in die code staan. Als u deze voorwaarden niet begrijpt of er niet mee akkoord gaat, moet u geen DAO-tokens creëren.
...
De smart contract code van de DAO regelt de creatie van DAO-tokens en vervangt alle publieke verklaringen over de creatie van de DAO door derden of personen die verbonden zijn met de DAO, in het verleden, het heden en de toekomst.
...
Het gebied van de digitale cryptografie is zeer nieuw en daarom is er een risico van onvoorziene aanvallen, zowel wat betreft het onderliggende cryptografische protocol dat de werking van de DAO ondersteunt, als wat betreft "speltheoretische" vectoren die tot op heden niet gedocumenteerd zijn. Beide vectoren vormen een risico dat kan leiden tot het verlies van DAO-tokens of ETH op één of meer of zelfs alle rekeningen van de DAO-tokenhouder.
Velen delen het standpunt dat investeerders in de DAO, die met de bovengenoemde voorwaarden hadden ingestemd, zich ervan bewust waren dat er risico's aan verbonden waren, en als zodanig, net zoals zij graag de opwaartse gevolgen van die risico's accepteerden, ook bereid moeten zijn geweest de neerwaartse gevolgen van de verwezenlijking van die risico's te aanvaarden. Voor veel DAO Token houders was dit echter niet het geval.
De DAO-oorlogen
In een speling van het lot had de splitsingsfunctie van de DAO een tijdsvertraging, wat betekende dat de DAO-hacker zijn buit pas een maand na de eerste aanval volledig zou kunnen binnenhalen, ervan uitgaande dat niets hem daar in de tussentijd van weerhield. Dit bood de Ethereumgemeenschap een kans om terug te vechten tegen The Hacker en DAO Token-houders heel te maken.
Er lagen verschillende opties op tafel, maar het belangrijkste debat ging over de vraag of het aanvaardbaar was om een "Hard Fork" door te voeren, een achterwaarts compatibele protocolwijziging met als enige doel de belofte van "Build Unstoppable Applications" te schenden, om The Hacker's Child DAO te stoppen en de fondsen terug te geven.
Zou Ethereum het onstuitbare tegenhouden? Voor velen was dit ondenkbaar, maar anderen dachten dat het de enige manier was om een groot onrecht ongedaan te maken dat de toekomst van het hele netwerk zou kunnen bedreigen.
Robin Hood en zijn vrolijke mannen
Terwijl het Hard Fork debat zich ontvouwde, ging een groep nobele whitehat hackers snel in het offensief en stelde het grootste deel van de fondsen van The DAO veilig door dezelfde reentrancy exploit te gebruiken tegen The Hacker's split Child DAO.
Voordat tot een Hard Fork werd besloten, werd op bevestigd dat 70% van de verloren middelen al veilig was teruggevorderd en dat een tegenaanval kon worden uitgevoerd zodat de resterende 30% zou worden teruggegeven of in een patstelling met The DAO Hacker zou worden opgesloten. Die resterende 30% kan eeuwig worden gesplitst en opnieuw gesplitst totdat één partij het opgeeft.
Maar zelfs als [een zachte of harde] fork niet wordt doorgevoerd, kan de gemeenschap voorkomen dat de aanvaller ooit zijn ether intrekt
...
Eén ding is zeker. Deze [counter-attack] kan ervoor zorgen dat de aanvaller hier nooit geld uithaalt. Vanaf dat moment kunnen de onderhandelingen met de aanvaller worden voortgezet of kan een hard fork plaatsvinden om alle DAO-tokenhouders terug te betalen.
Er bestond een onrealistische angst dat The DAO Hacker nooit meer zou terugkeren naar en de 30% voor altijd zou worden opgesloten. In werkelijkheid was het echter slechts een kwestie van tijd voordat Robin Hood Group de controle over de resterende fondsen zou kunnen grijpen, aangezien RHG hun kant van de patstelling kon automatiseren terwijl ze andere wegen bewandelden om The Hacker te ontmaskeren of te ontwrichten.
De patstelling betekende dat de whitehats de DAO-hacker een belangrijke meevaller hadden ontzegd, en wetende dat andere wegen, waaronder onderhandelingen, forensisch onderzoek van de keten en politiewerk in de echte wereld, konden worden gebruikt, zou de hacker uiteindelijk gedwongen worden om ofwel vrijwillig op te geven, ofwel te maken te krijgen met off-chain gevolgen waardoor hij zijn kant van de patstelling niet zou kunnen handhaven.
Een van de absurde maar belangrijke details die vaak worden vergeten over The DAO Fork is dat het onnodig was omdat het grootste deel van de fondsen al was gerecupereerd, en de rest zo goed als gerecupereerd. Zonder een Hard Fork was het worst case scenario voor DAO Token houders een _tijdelijke haircut van 30%, maar zoals we zullen zien, leidde de implementatie van de Hard Fork uiteindelijk tot een veel slechtere uitkomst voor niet alleen DAO Token houders, maar de hele Ethereum gemeenschap en de cultuur van cryptocurrency als geheel.
UPDATE: Deze analyse is correct gebleken, aangezien de identiteit van The DAO Hacker inmiddels is afgeleid door onderzoekers en leden van RHG. Zonder een splitsing zou de druk om de hacker te ontmaskeren veel groter zijn geweest en waarschijnlijk veel eerder zijn gebeurd.
To Fork, or not to Fork?
Hoewel dit relatief bescheiden worst case scenario aanvaardbaar was voor veel DAO Token houders, was alles minder dan de onmiddellijke teruggave van 100% van de fondsen niet aanvaardbaar voor een invloedrijk contingent, dus het Hard Fork Debat woedde voort.
De Ethereum gemeenschap was verdeeld in twee tegengestelde stammen: de forkers en de anti-forkers. De forkers waren ervan overtuigd dat de beste manier om recht te doen en "DAO Token houders heel te maken" was om een Hard Fork te implementeren. Elke andere mening was onethisch, en anti-forkers werden afgeschilderd als asociaal en pro-diefstal, in wezen handlangers van The Hacker.
Een duidelijk probleem dat het debat vertroebelde was een enorme financiële prikkel voor de vele DAO Token houders om een Hard Fork te steunen. Zij werden ten onrechte wijsgemaakt dat dit de enige manier was om te garanderen dat zij hun investering zouden terugverdienen. Bovendien hadden veel invloedrijke figuren, waaronder de 11 curatoren, The DAO onderschreven en zouden zij gezichtsverlies lijden als zou blijken dat zij niet alles deden wat in hun macht lag om de investeerders die zij beïnvloedden heel te maken.
Sommige pro-forkers geloofden ten onrechte dat de DAO-hacker met zulke grote hoeveelheden ETH zou wegkomen, de toekomst van Ethereum zou veroordelen, dat niet bestand zou zijn tegen een slechte actor die zo'n grote pool van fondsen in Proof of Stake controleert. Dit werd ontkend door de architecten van Ethereums Proof of Stake-implementatie, maar werd niettemin gepopulariseerd om de steun voor een fork te versterken, en is een mythe die tot op de dag van vandaag voortleeft.
De anti-forkers, aan de andere kant, betoogden dat "Build Unstoppable Applications" moet worden gehandhaafd en dat de uitvoering van een Hard Fork niet alleen de beloften van het Ethereum-project zou breken, maar ook een moral hazard vertegenwoordigde die de deur openzette voor toekomstige interventies. Sommigen waarschuwden zelfs dat de aard van blockchains betekent dat controversiële Hard Forks gegarandeerd leiden tot een splitsing van de keten op __, wat catastrofaal zou kunnen zijn.
Anti-forkers brachten ook naar voren dat de nadelige gevolgen van de uitvoering van een Hard Fork oneerlijk zouden worden belast door iedereen op het netwerk, ongeacht of zij DAO Token Houders waren. De begunstigden van de splitsing zouden daarentegen slechts een kleine subgroep van belanghebbenden zijn. Deze realiteit van "geprivatiseerde winsten en gesocialiseerde verliezen" deed denken aan de financiële crisis van 2008, waarbij de Hard Fork door velen een "reddingsoperatie" werd genoemd, met verschillende connotaties.
Als reactie op deze bezorgdheid werden pro-forkers gestimuleerd om de risico's van een kettingsplitsing te bagatelliseren, door ze onder te brengen in de categorie "maak je geen zorgen, dat is een samenzweringstheorie gecreëerd door Bitcoin Maximalisten". Bovendien werd geen enkele voorbereiding op een kettingsplitsing getroffen, zoals het implementeren van bescherming tegen replay-aanvallen, of het informeren van uitwisselingen over deze mogelijke uitkomst om hen te beschermen tegen dubbele uitgaven, omdat dit de mogelijkheid van een kettingsplitsing zou bevestigen en de kans daarop groter zou maken.
Het donkerste uur van Ethereum
Toen de deadline voor de splitsing van de Child DAO naderde, ontaardde het debat al snel in een uiterst giftige ruzie, gevoed door financiële belangen en filosofische angst. De kloof was zo intens dat van beide kanten beschuldigingen van criminaliteit en gebrek aan ethiek werden geuit. Alle mogelijke tactieken werden gebruikt om de strijd te winnen, die een gevecht op leven en dood werd.
De trieste zaak werd bekroond met dreigementen van doxxing en andere vormen van vergelding tegen degenen die tegen een Hard Fork waren. Door slock.it werd opgeroepen om de identiteit bekend te maken van degenen die tegen de Hard Fork waren, waardoor chilling effecten ontstonden en prominente anti-forkers werden geïntimideerd om zich niet uit te spreken:
Ik zou heel graag willen weten wie er een poging coördineert om een hardfork tegen te gaan. PM me [redacted]@slock.it
Ironisch genoeg benadrukte de website van de DAO, die werd beheerd door slock.it, op hetzelfde moment dat deze heksenjacht gaande was, haar veronderstelde waarden:
Als DAO onderschrijven wij de volgende waarden:
- Privacy en het recht op anonimiteit.
Inmiddels lijkt het Hard Fork debat meer op een ongebreidelde religieuze kruistocht dan op een gezonde discussie over wat het beste is voor het Ethereum project, maar misschien ging het daar in eerste instantie ook nooit over.
Gefabriceerde consensus
Als we kijken naar The DAO Fork Debate op Reddit, zien we dat een groot deel van de Ethereumgemeenschap tegen de Hard Fork was, alleen al op basis van upvotes . Desondanks waren er invloedrijke krachten bij betrokken die vonden dat er geen andere keuze was dan aan te dringen op een Hard Fork om de financiële belangen te beschermen.
Helaas is het waarschijnlijk onmogelijk om tot op de bodem uit te zoeken wat de werkelijke consensus was op dat moment, omdat de belangrijkste discussiefora - Reddit en Twitter - zeer gevoelig waren voor Sybil-aanvallen in de vorm van astroturfing. Had de Hard Fork echte steun van het volk, of was het gewoon gefabriceerde consensus? We zullen het waarschijnlijk nooit weten, maar op zijn minst was er een aanzienlijke terugslag, en het valt niet te ontkennen dat wat de gemeenschap zou worden opgelegd een _controversiële Hard Fork_was.
Het "debat" wordt afgesloten
Tegen de tijd dat de beslissing over een Hard Fork werd genomen, bleek het om veel meer te gaan dan alleen een Hard Fork. Het was een bekend tribalistisch machtsspel geworden waarbij beide partijen zich zo in hun standpunt verschansten, dat velen het verstand te boven gingen en niet in staat waren zich gewonnen te geven.
Zoals wij later zullen overwegen, leek de hele beproeving door een speltheoretische bril op een coördinatieval. Vanaf het begin waren de economische prikkels zodanig op elkaar afgestemd dat beide partijen werden gedreven tot "de overwinning of de dood". Als gevolg daarvan bagatelliseerden forkers rationeel de mogelijke nadelige gevolgen van een Hard Fork en deden ze het tegelijkertijd voorkomen als de enige haalbare optie, waarbij ze de realiteit van de situatie verdoezelden dankzij de inspanningen van Robin Hood.
De volledig eerlijke munt stemming
Tijdens het debat probeerde de Ethereum Foundation zich neutraal op te stellen. Wat er ook werd gedaan aan The DAO Hack, het was een kwestie voor de Ethereum gemeenschap om te beslissen, niet iets dat van de top kwam. Dit was een belangrijk standpunt omdat uitstel van de keuze hen op papier van hun verantwoordelijkheid zou bevrijden. Ondanks deze bewering werd echter duidelijk bewijs geleverd van een gebrek aan neutraliteit tussen verschillende vleugels van de Ethereum Foundation.
Een probleem met de implementatie van de Hard Fork was dat als gebruikers moesten kiezen voor extra configuratie, veel nodebeheerders en miners standaard zouden overschakelen op de "unforked" keten wanneer zij routinematig hun software zouden upgraden, wat vrijwel gegarandeerd een kettingsplitsing zou opleveren en problemen zou veroorzaken. De "oplossing" bestond erin de standaardinstellingen van de Ethereum-clients bij te werken om de nieuwe Hard Fork-regels te volgen, en van gebruikers die op de ongeorkte versie van Ethereum willen, te eisen dat ze zich afmelden voor de fork.
In een verkapte poging om enige mate van neutraliteit te behouden, werd de beslissing over welke standaard te gebruiken voor Geth gebaseerd op de uitkomst van een controversiële "coin vote".
Muntstemmen, waarbij 1 ETH = 1 stem, zijn notoir slechte instrumenten om de meningen van een gemeenschap weer te geven, vooral wanneer degenen die stemmen financieel gestimuleerd worden. Stel dat één walvis 90.000 ETH heeft, en 10.000 toegewijde gemeenschapsleden hebben elk slechts 8 ETH. In dat geval kan de walvis een overwinning garanderen en de consensus van "de Ethereumgemeenschap" dicteren. De kiezers met een kleinere positie worden ook minder gestimuleerd om deel te nemen, aangezien zij individueel minder invloed hebben en er collectief veel meer coördinatie, inspanning en gasgeld nodig is om deel te nemen.
Het bleek dat één enkel adres met zoveel Ether stemde dat het 25% van alle stemmen vertegenwoordigde. Daar komt nog bij dat deze stemming over de munt geen minimum quorum had, en dat slechts 6% van de totale Ether deelnam. Het meest schokkende was dat het binnen 12 uur werd aangekondigd en afgesloten, waardoor er zeer weinig tijd was om een reactie van anti-forkers te coördineren, en het onmogelijk was om input te krijgen van de halve planeet die sliep.
Voorspelbaar werden de resultaten sterk vertekend door een handvol walvissen die al dan niet op de hoogte waren van de aankondiging. De kritische beslissing over welke keten voor Geth de default zou worden, werd toen beweerd te zijn genomen "door de gemeenschap" en werd later gebruikt om de steun van de Ethereum Foundation voor de forked chain boven ETC te rechtvaardigen.
In recente versies van de Ethereum.org website wordt de controverse rond deze belangrijke muntstem gedocumenteerd.
Over deze gang van zaken is gestemd door de Ethereumgemeenschap. Elke ETH-houder kon stemmen via een transactie op een stemplatform. Het besluit om de vork te steken kreeg meer dan 85% van de stemmen.
Het is belangrijk op te merken dat, hoewel het protocol de hack heeft teruggedraaid, het gewicht van de stemming bij de beslissing om te forken om een paar redenen discutabel is:
- De opkomst bij de stemming was ongelooflijk laag
De meeste mensen wisten niet dat de stemming plaatsvond
De stemming vertegenwoordigde alleen ETH-houders, niet de andere deelnemers aan het systeem.
Hoewel het duidelijk was dat sommige pro-forkers niet wilden dat Geth of andere Ethereum Foundation producten zelfs maar de optie hadden om de unforked keten te draaien, werd, om neutraliteit te bieden, de beruchte --oppose-dao-fork vlag toegevoegd aan Geth, waardoor gebruikers kunnen kiezen voor de unforked keten door deze configuratieparameter in te schakelen. In latere versies werd het echter snel verwijderd.
Om eerlijk te zijn probeerden sommige andere Ethereum Foundation teams echte neutrale keuzes te bieden. Mist, de dapp-browser, eiste bijvoorbeeld dat gebruikers bij het openen van de client expliciet kozen welke versie van de keten ze wilden draaien, in plaats van ze standaard voor één kant van de fork te kiezen.
Helaas was de beslissing van de Mist-client veel minder ingrijpend dan die van Geth, omdat de gebruikersdoelgroep van Mist noch mijnwerkers noch beurzen waren, zodat deze optie geen significant effect had op de hashrate of de gebruikersadoptie, die voornamelijk werd bepaald door beurzen en andere portemonneediensten die de nieuwe standaardwaarden van Geth gebruikten.
Sommige leden van de Ethereum Foundation spraken zich zelfs publiekelijk uit tegen de Hard Fork, waarmee het idee werd bekrachtigd dat er geen consensus was bereikt: niet . Aan degenen die opkwamen voor "Build Unstoppable Applications" ondanks de druk van collega's, wij groeten u.
Dus neutraal, veel consensus
Een ander bewijs dat wijst op een gebrek aan neutraliteit van The Ethereum Foundation rond de fork-beslissing was een aankondiging van de exchange Poloniex, die suggereerde dat EF niet alleen verzuimde exchanges te waarschuwen voor de mogelijkheid van een ketensplitsing, maar in besloten kring het potentieel ervan actief bagatelliseerde en, in tegenstelling tot de discussie op Reddit, beweerde dat de Ethereum-gemeenschap weinig tot geen interesse had in de ongeorkte keten.
...herhaalde verzekeringen van vertegenwoordigers van de Ethereum stichting dat de gemeenschap weinig tot geen interesse had in Ether op de ongeorkte keten...
Hoe dan ook, geruchten en samenzweringstheorieën negerend, was het bewijs in de pudding; degenen die aandrongen op de Hard Fork leken erg blij met de "hulp" van de Ethereum Foundation bij het implementeren van zo'n effectieve oplossing.
Toen de deadline voor de splitsingsfunctie van de Child DAO naderde, werd de consensus verklaard en zou Ethereum™ het ondenkbare uitvoeren: een Hard Fork om de spelregels te veranderen en te proberen de hack ongedaan te maken. De voorstanders hadden het debat gewonnen; of tenminste, ze kregen hun zin. Voor nu.
De Vork
Op blok 1.920.000, 20 juli 2016, werd geschiedenis geschreven. Terwijl de Ethereum™ website nog steeds trots verkondigde "Build Unstoppable Applications", veranderden de auteurs het Ethereum protocol met als enige doel The Hacker's Child DAO in zijn sporen te stoppen. De forkers grepen in de contractlaag, schopten Code is Law uit het raam, herschreven het contract van de DAO midden in de vlucht, en namen ETH in beslag van The Hacker. Missie volbracht!
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, was de DAO Hard Fork technisch niet een "rollback", zoals het meestal wordt genoemd - er was geen "terugkeer" naar een oude toestand. In plaats daarvan was het een "chirurgische onregelmatige staatsverandering". In vele opzichten is dit een veel slechter resultaat dan een terugdraaiing vanuit het oogpunt van Code is Law , want in tegenstelling tot een lange reorg is dit een handmatige ingreep in een contract, waarbij de logica ervan terzijde wordt geschoven, de spelregels worden veranderd, en een arbitraire vervangingscode wordt ingevoegd die wordt bepaald door een subjectief off-chain bestuursproces zonder veel transparantie.
Op deze nieuwe vork, waar de contractlaag was ontheiligd, was de belofte van onstuitbaarheid bezoedeld, en Code is wet was dood. F.
De DAO Hard Fork was anders dan de typische hard forks die redelijk vaak voorkomen op Ethereum, waarbij het gaat om protocol fixes of feature enhancements; er was geen "upgrade" van het protocol vanuit technisch oogpunt. In plaats daarvan was de "upgrade" voor het eerst (en voorlopig voor het laatst) politiek, en ging het alleen om het opheffen van iets wat in de contractlaag gebeurt, die te onderscheiden is van het protocol en die als onstuitbaar op de markt werd gebracht.
De kettingsplitsing
Als door een goddelijke universele wet wordt in de hele natuur een dynamiek van tegenstellingen waargenomen. Het Licht en het Donker, het Yin en Yang, het Gedecentraliseerde en Gecentraliseerde.
Toen de auteurs ervan probeerden de Original Ethereum Vision_te verpletteren, gaf het universum een gelijke en tegengestelde reactie, en op die noodlottige dag voltrok zich een wonder. In een uitdagende voortzetting van _Code is Law_werden de blokken van de oorspronkelijke keten verder gemined, volgens de regels van het _Classic unforked protocol.
Voor het eerst had de technologie haar ultieme geschillenbeslechtingsmechanisme naar behoren gedemonstreerd. Door de splitsing van de keten kregen alle partijen wat ze wilden; ofwel een versie van Ethereum waar Code geen wet is ofwel een keten waar de belofte van "Build Unstoppable Applications" werd nagekomen.
De DAO Fork was een heilig reinigend moment voor Ethereum, een afwerping van de corruptie en centralisatie die The Fork mogelijk maakte. Zij die niet hielden van Code is Law begonnen een nieuwe keten met nieuwe regels, en lieten de ongeorkte keten functioneren zoals ze was, met minder bagage, een verfijnde gemeenschap en een duidelijke missie.
In tegenstelling tot het recent gevorkte Ethereum™, was het ongeorkte Ethereum in vele opzichten tegengesteld; in zijn onstuitbaarheid, zijn niveau van decentralisatie en dus in zijn onbegrensd potentieel om de wereld te veranderen.
Verwarrend genoeg bepaalde de Ethereum Foundation dat hun nieuwe forked chain "Ethereum" zou heten. Het zou vanaf dat moment bijna uitsluitend officiële steun krijgen van de Stichting, inclusief de enorme bedragen die tijdens de crowdsale werden opgehaald. Maar de niet-gekoppelde keten behield iets veel waardevollers, want Code is Law is niet iets dat in een opwelling kan worden weggevorkt, en de oorspronkelijke keten die zij verlieten bleef voortkabbelen.
Het langst lopende Smart Contract platform is, was en zal altijd _Ethereum Classic_zijn.
De onbevlekte ontvangenis
De opkomst van Ethereum Classic was in vele opzichten wonderbaarlijk, zowel qua omstandigheden als qua inhoud. Zonder Bitcoin, Ethereum, de DAO, de Bug op lijn 666, de Hacker, de Split Function Time Limit, de Hard Fork Debat Coordination Trap, de Hard Fork zelf, en de dappere en charmante supporters van ETC, zou de wereld niet gezegend zijn met een echt gedecentraliseerd Smart Contract platform dat kampioen is Code is Law.
Ethereum Classic heeft ook veel wonderbaarlijke eigenschappen die onmogelijk kunstmatig tevoorschijn getoverd kunnen worden. Met een commitment aan Code is Law, geen oprichters, geen Ethereum Foundation, geen premine*, een eerlijke distributie, en een gemeenschap die zichzelf selecteert op basis van zorg voor principes boven gemak, staat ETC hoger dan zelfs de Bitcoin Standard op veel van de pijlers van decentralisme, waardoor ETC een van de grootste potenties heeft van alle blockchains voor Sovereign Grade Censorship Resistance en de realiteitsverbeterende kracht die het ontketent.
De omstandigheden van het ontstaan van Ethereum Classic zijn zo zeldzaam dat ze waarschijnlijk nooit meer zullen voorkomen. Ethereum Classic is de eerste die de kracht van Code is Law en het gevaar van het pushen van controversiële hard forks heeft aangetoond, en dient als waarschuwing om soortgelijke situaties in de toekomst te voorkomen, waardoor ETC de enige keten is die deze eigenschappen waarschijnlijk zal bereiken, dankzij het feit dat de oorspronkelijke auteurs ervan afzien.
De opstanding
Drie dagen en drie nachten na The DAO Hard Fork steeg The Original Ethereum Vision weer, en kreeg Ethereum Classic zijn eerste beursnotering op een van de grootste altcoinbeurzen Poloniex. Na deze eerste notering was de toekomst van ETC bezegeld, omdat de marktkrachten de overhand zouden krijgen, waardoor andere beurzen zich zouden haasten om te noteren en het delven van de Classic-kant van de keten vloeibaar en winstgevend zou worden.
Twee dagen later werd een versie van Geth geforked die standaard de Klassieke keten gebruikte en The DAO Fork code verwijderde. Drie dagen daarna wordt Ethereum Classic officieel ondersteund door Parity, de tweede grote client van Ethereum. Prominente ETH-miners kibbelen over de vraag of ze ETC "51% moeten aanvallen" om de stijging ervan tegen te gaan, maar besluiten uiteindelijk om het bijltje erbij neer te gooien.
De Onafhankelijkheidsverklaring
De Ethereum Classic gemeenschap organiseerde zich snel in een nieuwe gedecentraliseerde sociale orde, lanceerde EthereumClassic.org, en verklaarde zich onafhankelijk van The Ethereum Foundation.
Laat het aan de hele wereld bekend zijn dat op 20 juli 2016, bij blok 1.920.000, wij als gemeenschap van soevereine individuen verenigd stonden door een gemeenschappelijke visie om de originele Ethereum blockchain voort te zetten die werkelijk vrij is van censuur, fraude of inmenging van derden. In het besef dat de blockchain de absolute waarheid vertegenwoordigt, staan wij erachter en steunen wij de onveranderlijkheid en de toekomst ervan. Wij leggen deze verklaring niet lichtvaardig af, noch zonder na te denken over de gevolgen van onze acties.
De moeilijke scheiding
De nu verdeelde Ethereum gemeenschap, die al oorlogsmoe was dankzij het Hard Fork debat, kwam in een stroomversnelling door de opkomst van Ethereum Classic. Wat velen hadden gehoopt dat het einde van de strijd zou zijn, bleek het begin van een nieuw moeilijk hoofdstuk in een demoraliserende ontwikkeling die veel erger was dan slechts weken eerder werd beweerd en verwacht.
De kettingsplitsing was verre van pijnloos. Als alle neveneffecten vooraf bekend waren geweest, lijkt het uiterst onwaarschijnlijk dat zelfs de meest fervente voorstanders van een Hard Fork het als een aanvaardbare oplossing zouden hebben beschouwd, vooral in vergelijking met alternatieven die geen splitsing zouden hebben veroorzaakt. ETC was het levende bewijs dat de pro-forker verzekeringen over een soepele Hard Fork slechts wishful thinking waren. Wie kan na zo'n puinhoop nog vertrouwen hebben in hun oordeel?
Chain of Thieves
In plaats van verantwoordelijkheid te nemen, verkondigden de forkers dat dit nieuwe "Classic"-ding problemen opleverde; het was een aanval op Ethereum door Bitcoin Maximalisten, een lege protestketen, een zombie die in korte tijd zou verdwijnen, zelfs een "keten van dieven" [sic]. ETC was veel dingen, maar zeker niet legitiem. Niemand die Ethereum™ steunde kon eerlijk Ethereum Classic steunen. Die was ketterij.
Voor velen waren de verantwoordelijken voor Ethereum Classic "idioten", "gekken", "slechteriken", of erger, en zij moesten boeten voor hun misdaden. Veel van deze post-fork animositeit werd indertijd vastgelegd door commentatoren, maar om niet aan korsten te plukken, raden wij sterk af de titel van deze sectie te googelen.
"Gratis geld" en de ultrafaire herverdeling
Maar de aanvallen op Ethereum Classic bleven niet beperkt tot schelden. Sommigen geloofden dat het mogelijk was Ethereum Classic te vernietigen en de prijs ervan naar nul te sturen door grote hoeveelheden ETC op de markt te dumpen. Natuurlijk is de realiteit dat blockchains veel veerkrachtiger zijn dan dit, maar dat heeft pogingen om economische oorlog te voeren voor de lol en de winst niet tegengehouden.
Als gevolg van de kettingsplitsing zag elk adres dat vóór de Hard Fork Ether bezat, nu dubbel; ze hadden de Ether die ze eerder bezaten, die bekend werd als ETC, en een gelijke hoeveelheid van de nieuw geslagen Forked Ether, die het symbool ETH kreeg. Dankzij beurzen die kort na de splitsing ETC noteerden, ontstond een liquide markt die prijsontdekking tussen de twee ketens mogelijk maakte.
Tijdens deze vroege dagen van prijsontdekking waren veel pro-forkers erop gebrand hun "waardeloze" ETC te verkopen tegen belachelijk lage tarieven, waarbij ze massale hoeveelheden ETC dumpten in de veronderstelling dat het een "race naar de bodem" was van een stervende markt, waardoor de prijs daalde tot wel 0,01 ETH per ETC. Dit kan tijdelijk voor ongerustheid hebben gezorgd, maar het stelde de diamanten supporters van ETC in staat een aantal unieke deals te sluiten.
Dit culmineerde in een marktverkoopwoede waarbij prominente forkers beweerden dat de verkoop van hun ETC "gratis geld" was. Voor hen was het een handel zonder kosten omdat ETC geen waarde had, maar in werkelijkheid waren ze deelnemers aan een van de eerlijkste marktgebaseerde herverdelingsgebeurtenissen ooit voor cryptocurrency. De "waardeloze" ETC werd in wezen gratis overgedragen van de fervente pro-forkers aan degenen die een toekomst zagen in Code is Law, in wat vandaag kan worden erkend als een "Ultrafaire herverdeling".
Tot schrik van vele pro-forkers verloor de aanvankelijke dump zijn momentum, nadat zij hun ETC hadden weggegooid, en kwam de prijs van ETC terug met een wraakactie. Een week later piekte de prijs van ETC op 0,4 ETH, wat de oorspronkelijke kopers een 40x rendement opleverde en de aanzienlijke dreiging van "flippering" van ETH inhield, waardoor de Hard Fork enorm werd gedelegitimeerd. Helaas is de ETC/ETH flippering toen nog niet helemaal gebeurd, maar sommigen voorspellen dat de kans dat deze niet gebeurt naarmate de tijd vordert, 0 benadert.
White Hat Group en hun niet zo vrolijke mannen
Maar wacht eens even. Wat is er gebeurd met die fondsen die Robin Hood Group eerder veilig stelde? Ter herinnering: Robin Hood Group had al 70% van de verloren middelen veiliggesteld, nu in de vorm van ETC. Voor de overige 30% hadden ze hulp gezocht bij de gemeenschap om Child DAO "controller keys" te verwerven. Ze hadden de mogelijkheid om een patstelling van eeuwigdurende splitsingen met de DAO Hacker te handhaven.
Na de splitsing droeg Robin Hood Group (RHG) het stuur (en het beheer van de ETC) over aan een nieuw opgerichte White Hat Group (WHG). Wie precies de lakens uitdeelde voor White Hat Group is niet bekend, maar de aankondigingen die WHG deed werden gepubliceerd door een bedrijf genaamd Bity, dat op dat moment toevallig partner was van met slock.it.
Aan de Ethereum Classic-kant van de splitsing werd de beslissing genomen door RHG/WHG niet om hun kant van de patstelling te handhaven, en zij hebben, ondanks verzoeken, de Child DAO-sleutels niet overgedragen aan een andere vertrouwde groep om de patstelling namens hen voort te zetten.
RHG [...] had de aanval op de ETC-keten kunnen voortzetten met de eerder genoemde "DAO Wars" limbo-strategie, maar besloot dat niet te doen.
Hoe ze tot deze beslissing zijn gekomen is niet openbaar gemaakt, maar men kan alleen maar aannemen dat het deels vermoeidheid was, en de hoop dat de Hard Fork de afsluiting van de saga zou betekenen, maar het kan ook deels een speltheoretisch spel zijn geweest, waarbij het doel was om ETC geen legitimiteit te geven.
De strategie om geen voorbereidingen te treffen was de beste manier om de kans op een kettingsplitsing in de eerste plaats te verkleinen, want door te doen alsof de ontkurkte keten zou uitsterven, zou de kans op uitsterven in theorie groter worden, omdat hij als verlaten zou worden ervaren. Een Hard Fork zou de manier zijn om DAO Token houders heel te maken, en voorzorgsmaatregelen nemen of de fondsen op ETC jagen zou de recente rechtvaardigingen voor de uitvoering ervan ondermijnen.
Wat de bedoeling ook was, The Hacker's Child DAO mocht de deadline halen zonder opnieuw te worden gesplitst, en dit gebrek aan actie betekende effectief het overhandigen van ongeveer 3,5 miljoen ETC aan The DAO Hacker, dat vandaag nog steeds in hun bewaring is .
Als RHG, in plaats van een Hard Fork door te voeren, de patstelling gewoon had voortgezet, zou er niet alleen geen behoefte zijn aan Ethereum Classic, maar zouden DAO Token-houders naar alle waarschijnlijkheid meer waarde hebben teruggewonnen, die in plaats daarvan verloren ging in de vorm van ETC aan The DAO Hacker en een beschadigde reputatie van het Ethereum-project.
Maar de pret was nog maar net begonnen.
De mislukte liquidatie van ETC
Zonder waarschuwing of de mening van DAO Token houders te vragen, deponeerde WHG, na eerst geprobeerd te hebben de fondsen via verschillende adressen te "tuimelen" om de bron van de ETC te verdoezelen, ongeveer 4 miljoen (de helft van de 70%) op verschillende beurzen, met de bedoeling deze ETC "namens" de DAO Token houders om te zetten in ETH.
Deze actie bezegelde de deal voor velen die vermoedden dat deze "whitehats" niet noodzakelijk handelden in een wereld van volledig zwarte en witte ethiek, en motieven hadden die verder gingen dan handelen in het beste belang van DAO Token-houders.
Hun acties roepen twee vragen op:
- Waarom geven we de DAO Token houders geen keuze in de zaak, of openen we tenminste een discussie over wat te doen? Veel houders steunden de Hard Fork niet, laat staan dat ze hun ETC wilden omzetten naar ETH. Velen hebben die ETC inderdaad nog steeds, dus het is duidelijk dat deze actie niet in overeenstemming was met de wensen van alle DAO Token houders.
- Waarom proberen de ETC te tuimelen? Dit lijkt verdacht en dient weinig anders dan de beurzen ertoe aan te zetten de stortingen niet te signaleren. Als dit alles legitiem was, wat heeft men dan aan verduistering?
Alleen het meest cynische perspectief lijkt deze vragen adequaat te beantwoorden, in die zin dat het waarschijnlijk lijkt dat WHG probeerde Ethereum Classic financieel aan te vallen door zoveel mogelijk waarde te onttrekken aan ETC-houders. Door geen aankondiging vooraf te doen, werd voorkomen dat de markt de dumping inprijst en konden speculanten zich beschermen. Het tuimelen kan een poging zijn geweest om te voorkomen dat de beurzen de fondsen zouden markeren, waardoor het niet nodig zou zijn hun acties vooraf aan iedereen uit te leggen, waardoor de economische aanval zou kunnen worden tegengegaan.
Gelukkig werd, ondanks de poging om de werkelijke herkomst van de ETC te verbergen, de meerderheid van deze gestorte fondsen bevroren door de beurzen, en zelfs de ETC die werd geliquideerd, werd later uiteindelijk weer in ETC verhandeld toen duidelijk werd dat WHG hun oorspronkelijke plan niet zou kunnen uitvoeren.
Hoewel WHG een rationale gaf waarom ze de teruggevorderde ETC wilden verkopen, bleken al deze excuses ongegrond dankzij de latere implementatie van een Withdrawal Contract op ETC, waardoor DAO Token Houders uiteindelijk hun ETC veilig terug konden krijgen en zelf konden beslissen wat ze ermee deden.
Replay-aanvallen
Een van de gevolgen van het niet voorbereiden op een mogelijke splitsing van de keten was het vooruitzicht van replay-aanvallen, die zowel per ongeluk als opzettelijk het verlies van middelen of diefstal aan weerszijden van de keten zouden kunnen veroorzaken. De mogelijkheid van replay-aanvallen was op voorhand bekend , maar vermoedelijk om de mogelijkheid van een ketensplitsing te bagatelliseren, werd geen actie ondernomen om ze te beperken of de gemeenschap er zelfs maar voor te waarschuwen.
Na de splitsing zouden houders van ETH dezelfde hoeveelheid ETC geassocieerd hebben met dezelfde adressen, en de meeste transacties die aan beide zijden van de keten waren gemaakt, waren geldig en konden naar de andere worden gekopieerd. Een ondertekende transactie kan naar de andere kant van de splitsing worden uitgezonden en in deze keten worden gepubliceerd zonder dat de ondertekenaar daarvan op de hoogte is of de bedoeling heeft. Dit gevaar was aanvankelijk niet algemeen bekend, en het leek erop dat sommige cliënten soms geldige transacties publiceerden naar de mempools van beide ketens, waardoor chaos ontstond en onschuldige partijen op verschillende manieren geld verloren.
Een voorbeeld van deze puinhoop was het geval van contracten die werden ingezet op ETH maar niet op ETC. Een waardeoverdracht waarbij ETH naar een contract, bijvoorbeeld een multisig-adres, wordt gestuurd, kan worden overgespeeld op ETC, maar de ETC kan voor altijd verloren gaan, aangezien het ontvangende contractadres geen privésleutel heeft, en er geen contractcode naar dat adres op Classic wordt ingezet. In dit scenario waren er geen kwaadwillende actoren nodig, het was gewoon een vermijdbare slechte afloop door een gebrek aan voorbereiding.
Er waren ook gedocumenteerde gevallen van kwaadwillig misbruik van nagespeelde transacties, meestal met een beurs als slachtoffer. Een aanvaller kon bijvoorbeeld vele malen ETH storten en opnemen, telkens via en ETC opnemen van de beurs door de opnametransactie van de beurs van ETH naar ETC na te spelen, en aangezien de meeste beurzen geen idee hadden dat ETC iets was of kon zijn, lag veel ETC in hot wallets voor het oprapen zodra opportunistische blackhats de truc doorhadden.
In die tijd was de enige gegarandeerde manier om te voorkomen dat transacties opnieuw werden gespeeld, ervoor te zorgen dat fondsen werden gescheiden naar verschillende adressen op elke keten, wat kon worden bereikt met een "splitter-contract", maar dit was een vervelend proces, vooral voor minder technisch ingestelde gebruikers. Enkele maanden later werd een protocollaire oplossing, EIP-155, geïntroduceerd. Daarom respecteren EVM-blockchains nu een CHAIN_ID, een uniek nummer voor elke keten dat wordt opgegeven bij het ondertekenen van transacties, waardoor ze ongeldig zijn op andere ketens.
Geleerde lessen
Sinds de Hard Fork en de onmiddellijke gevolgen daarvan in 2016 is het stof grotendeels neergedaald, de animositeit vervaagd en zijn zowel Ethereum™ als Ethereum Classic zich blijven ontwikkelen en op hun eigen manier gegroeid. Nu het verleden achter ons ligt en de daden van individuen die in de wervelwind terecht zijn gekomen zijn vergeven, mogen de praktische en morele lessen die The DAO Fork ons heeft geleerd niet worden vergeten, zodat soortgelijke toekomstige debacles kunnen worden vermeden.
Coördinatie vallen
Een belangrijke les uit het DAO Fork-debacle, die nu pas achteraf goed kan worden vastgesteld, is het gevaar van coördinatievallen. Deze term is hier bedacht om een fenomeen in een blockchaincontext te beschrijven, maar hetzelfde concept klinkt door in veel systemen waar incentivestructuren slechte resultaten opleveren.
Blockchains zijn ontworpen om coördinatieproblemen op te lossen, zoals Bitcoin en Ethereum deden door erin te slagen, met niets anders dan een goed gedefinieerd protocol dat economische stimulansen implementeert, miljoenen individuen te laten samenwerken en, kortom, een heleboel coole dingen te doen. Maar het blijkt dat deze exacte mechanismen, als ze niet worden gecontroleerd, uit zichzelf kunnen vervormen en beslist oncoole dingen kunnen opleveren.
Terugkijkend lijkt het duidelijk dat de DAO Hard Fork een voorbeeld was van een coördinatieval, waardoor individuen die in hun eigen onmiddellijke economisch rationele eigenbelang handelden, acties ondernamen die over het geheel genomen strikt slechter waren voor alle betrokkenen. Achteraf gezien zijn de gebeurtenissen die plaatsvonden niet erg logisch, gezien de slechte resultaten, dus waarom was het toen niet duidelijk dat een Hard Fork een slecht idee was?
Het antwoord hierop is ingewikkeld, maar één theorie is dat het denken van degenen die zo vurig aandrongen op een Hard Fork vertroebeld was, een combinatie van misplaatste autoriteit, slechte vooruitziendheid, en misschien wel het meest invloedrijk, gekaapte amygdala dankzij enorm hoge financiële druk en stammenstrijd, veroorzaakt door de speltheoretische stimuleringsstructuren rond het Hard Fork-debat, die elke terughoudendheid ontmoedigden en de krijgersgeest aanspraken.
Het Hard Fork-debat was in wezen een complex spelletje kip, en de forkers werd wijsgemaakt dat zij alleen konden "winnen" als zij vasthielden aan het idee dat een kettingsplitsing niet zou plaatsvinden. Dus bagatelliseerden zij de mogelijkheid van een kettingsplitsing en, om een verenigd front van vertrouwen te verzekeren, intimideerden en verhinderden zij dat anderen plannen maakten om een dergelijke splitsing aan te pakken.
Omdat ze hun eigen Kool-Aid hadden gedronken, geloofden velen echt dat degenen die tegen een hard fork waren of waarschuwden dat er een kettingsplitsing kon komen, ofwel bondgenoten waren van The Hacker of Bitcoin Maximalisten die Ethereum wilden zien sterven. Als gevolg daarvan waren forkers, gevoed door een rationeel verlangen maar een misplaatste strategie om hun rijkdom te beschermen, bereid om steeds meer belachelijke propaganda te verspreiden en te consumeren die de steun voor een Hard Fork versterkte, waardoor een vicieuze cirkel ontstond die het effect verergerde.
De kern van de misvatting, die destijds redelijk was bij gebrek aan referenties uit het verleden, was dat de strategie van doen alsof een kettingsplitsing niet zou plaatsvinden, de kans dat een kettingsplitsing zou plaatsvinden zou verkleinen. De hoop was dat als genoeg mensen konden worden beïnvloed om de ontkurkte keten te verlaten, het zou sterven. Zoals we vandaag weten, en na verschillende prominente splitsingen op andere ketens, is deze veronderstelling onjuist gebleken, aangezien er slechts een toegewijd handjevol individuen nodig is om een non-forked versie van een blockchain voort te zetten, en de marktkrachten zullen vrolijk het zware werk doen.
Hoe kunnen blockchainprojecten soortgelijke rampen in de toekomst voorkomen? Een sterke filosofische onderbouwing biedt een tegengif voor deze en andere gekke speltheoretische vraagstukken. Beginselen fungeren als referentiepunt dat de economische belangen die gemeenschappen anders in deze valstrikken zouden duwen, in de kiem kan smoren. Daarom zijn principes belangrijk en staan zij aan de basis van alles voor blockchains die willen blijven bestaan. Zij kunnen de spelregels sociaal vastleggen en een keten inoculeren tegen een hele reeks onvoorspelbare storingen die kunnen optreden wanneer die regels dubbelzinnig zijn.
Is de code wet?
Voor de leek verkoopt Ethereum™ zichzelf nog steeds op Smart Contracts en het idee dat hun code de uiteindelijke arbiter van contractinteracties moet zijn. "Build Unstoppable Applications" was de belangrijkste slogan van Ethereum.org tot in 2019, vele jaren nadat het DAO-contract werd stopgezet. De duidelijke realiteit is dat het nut van Smart Contracts afhangt van Code is Wet wordt gehandhaafd, omdat ze anders willekeurig kunnen worden gecensureerd door krachten van buitenaf.
De geschiedenis van Ethereum™ suggereert echter een twijfelachtige relatie met het concept van onstuitbaarheid en Code is Law. De directe tegenspraak van dit concept in het verleden van Ethereum™ betekent dat het project zich nu in een schizofrene positie bevindt waarin het tegelijkertijd voor en tegen het idee van _Code is Law_is.
Sommige Etherianen zeggen dat The DAO Fork eenmalig was en nooit meer zal gebeuren; Ethereum™ volgt echt Code is Law, althans sinds The Fork. Het probleem met dit standpunt is dat de geschiedenis van Ethereum™ aantoont dat het vatbaar is voor interventies die Code is Law_kunnen overrulen wanneer het erop aankomt. Als iets __ kan overrulen _Code is wet, heb je geen Code is wet, je doet alleen alsof je het tijdelijk hebt. Of het nu op filosofisch, sociaal of financieel vlak is, de centrale punten van falen van Ethereum™ hebben al aangetoond.
Andere thought leaders in Ethereum Foundation zeggen dat Code is Law een onmenselijk, sociopathisch concept is; toekomstige DAO Fork level "correcties" liggen op tafel voor Ethereum™, en dat is een feature, geen bug. Het probleem met het standpunt Code isn't Law is dat het de fundamentele waardepropositie van blockchains verkeerd begrijpt, die nuttig zijn omdat speciale belangen niet kunnen overrulen. Voor al het andere zijn er veel efficiëntere opties.
Daar komt nog bij dat, ondanks de gaslighting die tot op de dag van vandaag doorgaat, The DAO Fork een objectieve dog's dinner was, wat alleen maar extra empirisch bewijs oplevert voor de zaak Code is Law . Subjectief ingrijpen in zogenaamd onstuitbare toepassingen is inherent rommelig en moet worden vermeden.
De dubbele binding
Voor Ethereum™ blijven grote problemen bestaan, ongeacht of code __ of _geen wet is; het zit in een filosofische double bind. Zij kan de cirkel van haar prestaties uit het verleden die in tegenspraak zijn met haar waardevoorstel niet sluiten, en blijft zitten met een bungelende draad die het katje van het lot steeds meer in verleiding brengt naarmate hij langer onaangetrokken blijft.
Net als Wile E. Coyote die van de klif afrent, is het slechts een kwestie van tijd voordat de repo-man van onbeantwoorde vragen komt aankloppen in de vorm van toekomstige DAO Fork level keuzes. De huidige strategische dubbelzinnigheid van Ethereum™ ten aanzien van Code is Law kan dienen om de belangen tijdelijk te sussen, maar zal in de toekomst gewoon veel grotere problemen veroorzaken in de toekomst, wanneer een duidelijk antwoord op de vraag Code is Law een hoop problemen zal besparen.
In tegenstelling tot Ethereum Classic blijft in Ethereum™ de vraag "Wanneer moeten toepassingen worden gestopt?" onbeantwoord. Bijvoorbeeld, welk proces ook dat bepaalt of er forks moeten plaatsvinden op Ethereum™ heeft besloten dat de slachtoffers van replay-aanvallen veroorzaakt door The DAO Hard Fork niet nog een Hard Fork moeten krijgen om hen heel te maken, laat staan alle grote Smart Contract bugs en DeFi Hacks. Vermoedelijk is het toestaan van deze verliezen een niveau van sociopathie aanvaardbaar voor de Code is geen wet brigade.
Als deze vraag onbeantwoord blijft, kan dat in de toekomst tot problemen leiden en dat is de belangrijkste reden waarom Ethereum Classic openlijk pleit voor het principe Code is Law in alle omstandigheden. Hoewel het misschien niet altijd het meest geschikte standpunt is op een bepaald moment, is het het enige standpunt dat alle deelnemers neutraal kan behandelen, filosofisch consistent blijft, en daarom de potentie heeft om de tand des tijds te doorstaan.
Conclusie
Het DAO Fork verhaal laat zien hoe Ethereum werd gekaapt door een zeer gemotiveerde speciale belangengroep, die een misplaatste verandering op het netwerk doordrukte ten koste van iedereen. Voor Ethereum™ was de Hard Fork een ramp. Niet alleen leidde het tot een splitsing van de gemeenschap en het netwerk, waardoor de kostbare Code as Law status verloren ging, maar in een vlaag van poëtische gerechtigheid leverde de DAO Fork uiteindelijk minder geld op voor DAO Token houders dan het non-fork alternatief dat Code is Law zou hebben gerespecteerd.
De echte, blijvende schade die werd aangericht aan de cultuur van de cryptocurrency-ruimte ging veel verder dan de grenzen van Ethereum. Helaas geeft een generatie nieuwkomers er niet om of maakt zij "Code is Law" openlijk belachelijk als ongewenst, en is het ecosysteem ingesteld op een nieuwe massale mislukking op de schaal van The DAO die in de nabije toekomst leidt tot subjectieve inmenging, of erger nog, tot censuur van gebruikers die afhankelijk zijn van onveranderlijkheid.
Ondanks de chaos heeft één project, of meer specifiek één filosofie, hoewel het op dat moment verre van duidelijk was, wel massaal geprofiteerd van de Hard Fork; Ethereum Classic en Code is Law. Uiteindelijk waren de echte "winnaars" van het venijnige Hard Fork-debat de anti-forkers, die gelijk kregen door de kettingsplitsing en de terugkeer van teruggevonden ETC, waarmee werd aangetoond dat de Hard Fork niet nodig was. Bovendien, op het moment dat het duidelijk was dat The Original Ethereum Vision niet geruisloos de nacht in zou gaan, was het geregeld; Code is Law prevails.
Maar wacht even, is dit serieus? Kijk maar naar de market cap van Ethereum Classic in vergelijking met Ethereum! In welke wereld wordt Ethereum Classic als een winnaar beschouwd?
Voor wie Code is Law krijgt en de echte waarde van blockchains begrijpt, ligt het antwoord hierop voor de hand. Er is een wereld van verschil tussen market cap en netwerkwaarde, en hoewel de markt lang irrationeel kan blijven, zullen uiteindelijk alle blockchains geconfronteerd worden met existentiële uitdagingen die alleen overwonnen kunnen worden door een onwrikbare inzet voor onstuitbaarheid. Langzaam en regelmatig wint die race.
Nu Ethereum™ ervoor heeft gekozen om _Code is Law_los te laten, moet het met deze beslissing verder leven, ook tijdens toekomstige crisissen waar het loslaten ervan een fatale fout kan blijken te zijn. Maar gelukkig voor de mensheid zal Ethereum Classic er zijn om de stukken op te rapen wanneer dit gebeurt.
Om te begrijpen hoe, moeten we vervolgens beter kijken naar wat de belangrijkste nuttige eigenschap van blockchains, decentralisatie, in stand houdt, en waarom ETC in de unieke positie verkeert om dit op lange termijn te handhaven.